vakantie naar Nieuw Zeeland

De afgelopen drie week zijn Hans en ik met een camper door NieuwZeeland getrokken.
Vooropgesteld: we hebben het land niet in ons hart gesloten, zoals we met Australië wél gedaan hebben. Daar zijn een aantal redenen voor:
- twee dagen voor vertrek werd definitief, dat Hans mét mij 14 mei terugvliegt naar Nederland. Hij zou eigenlijk langer blijven, het werk is ook nog niet af en hij blijft er voorlopig ook nog wel áán werken, maar om finaciële redenen 'mag' hij dat verder vanuit Nederland doen. Dat veranderd de aard van onze drie laatste weken Singapore behoorlijk. Ik had gedacht nog drie week 'niks' te doen, dan de zomer hard te werken en eind september weer eventjes hier terug te komen om samen met Hans hier alles af te sluiten. Nú moeten we dat de komende drie week doen. We moesten gewoon even schakelen en dat maakte het vertrek naar NZ emotioneel wat ' rommelig'.
- op diezelfde donderdag voor ons vertrek, vertelde Hans, dat er in Norg (Noord Drenthe) in een ons zéér bekend gebied, een stacaravan te koop stond, compleet met inrichting. Omdat we regelmatig naar Eelde (waar mijn ouders wonen) 'moeten' en er van uit gaan, dat we dat nog heel lang doen, wordt met zo'n pleisterplaats in het bos op 13 km afstand van mijn ouders, het een stuk aantrekkelijker om regelmatig heen te gaan. Hans dacht, dat ik het nooit een goed idee zou vinden, maar dat vond ik dus wel en met behulp van de kinderen is de koop drie dagen later, terwijl wij in NZ zaten, besloten. Hoe 'verknipt' wil je zijn in je hoofd: een huis in Nijmegen, een huis in Singapore, een stacaravan met inboedel, die we alleen op foto's en filmpjes gezien hebben en waarvan we nog niet half weten, wat erbij hoort en dán in Nieuw Zeeland vakantie vieren!
- én: NZ heeft zich niet van zijn beste kant laten zien. De afgelopen periode is cycloon Debby over Australië getrokken en is op 6 april in Nieuw Zeeland aan land gekomen. Ze heeft daar voor behoorlijk wat overlast (overstromingen en landverschuivingen) gezorgd en heeft een slecht weer-periode voor NZ meegebracht. Veel regen, veel wind en kou. Ook in onze periode is er een cycloon overgetrokken met hele harde wind en veel regen: Cycloon Cook kwam op 13 april 's avonds aan land - we vonden ook al, dat de camper wel héél hard stond te schudden op z'n wieltjes. Gelukkig hebben we het van te voren niet geweten, want áchteraf hebben we gehoord, dat net ten oosten van ons (aan zee), de noodtoestand afgekondigd was, omdat het wel eens de zwaarste storm in decennia kon worden. Dus we hadden niet de beste weersomstandigheden om het land in ons hart te sluiten en misschien zijn we ook wel een beetje 'overvoerd' met indrukken. Ik merkte tenminste bij mezelf op een gegeven moment, dat ik 's middags al niet meer wist, waar we 's ochtends koffiepauze hadden gehad. Mijn 'harde schijf' was een beetje vol! Gelukkig maken we foto's, die we 's avonds overzetten van camera naar Ipad, zodat we regelmatig konden terugkijken. En ons weekend-verblijf aan het eind van de tweede week bij vrienden, bracht ook weer wat rust in mijn hoofd!
Onze reis:
In het kort. Nieuw-Zeeland is een oud land met een jong landschap. Het oudste gesteente die onder het land liggen zijn meer dan 500 miljoen jaar oud.
Het land behoorde samen met Austalië, Antartica, Afrika, Zuid-Amerika en India tot een massief supercontinent genaamd Gondwanaland.
Toen Gondwanaland uiteen begon te vallen in de huidige continenten, zo’n 135 miljoen jaar geleden, was Nieuw-Zeeland nog verbonden met Australië. Na miljoenen jaren kwam het land los van Australië en kwam het langzaam op de plaats te liggen waar het nu is beland.
De hele aarde bestaat uit 15 gigantische bewegende platen. Op twee van die tektonische platen, de Indo-Australische en de Pacifische plaat, ligt Nieuw-Zeeland.
De breuklijn loopt vanaf het zuidelijkste puntje van het Zuidereiland naar het noorden over Wellington en Lake Taupo naar Rotorua en verder.
Het grootste gedeelte van het Zuidereiland ligt op de Pacifische plaat, en datzelfde geldt voor het grootste gedeelte van het Noordereiland dat ligt op de Indo-Australische plaat.
Omdat deze platen voortdurend in beweging zijn en tegen elkaar botsen, is er veel geologische activiteit in Nieuw-Zeeland.
Op het Noordereiland zijn daarbij vulkanen ontstaan zoals Taranaki, Ruapehu, Tongariro, Ngauruhoe en het eiland White Island.
Op het zuidereiland zijn door het botsen van de platen de Southern Alps ontstaan. Een nadeel van het botsen van deze platen is dat er ook regelmatig aardbevingen voorkomen.
Nieuw-Zeeland beweegt nog steeds, met een snelheid van ongeveer 30 mm per jaar. Langzaam drijft het in noordelijke richting naar de evenaar.
Christchurch is de grootste stad van het zuidereiland. In 2010 en 2011 is het zuidereiland en m.n. Christchurch getroffen door een aardbeving, waarvan ze nog steeds aan het herstellen zijn. Vanwege de breuklijn is men bedacht op aardbevingen, maar een nadeel van aardbevingsbestendig bouwen is, dat hoewel er weinig doden vallen (185) omdat gebouwen niet helemaal instorten, dat die gebouwen wel ontzet raken en dus niet meer bewoonbaar zijn, maar moeilijk af te breken zijn. Dus is men daar nog steeds mee bezig en tegelijk bezig met de opbouw. Van de eigenaar van ons Bed&Breakfast van onze laatste nacht, een aannemer, leerden we, dat door die laatste aardbeving de ondergrond veranderd is en zijn stabiliteit verloren heeft. Er zal daar de eerste honderdden jaren nooit weer zo hoog (als bijv. de kathedraal was) gebouwd kunnen worden, omdat de ondergrond min of meer drijfzand geworden is en slechts twee bouwlagen meer kan verdragen.
Het is inmiddels inmiddels herfst in NZ en aangezien het zuidereiland dus kouder is dan het noorder, beginnen we met opzet hier. En dat is maar goed ook, want we hebben minimumtemperaturen van twee °C in de camper gehad.
Vanwege de weersomstandigheden hebben we een aantal dingen niet gezien - omdat de bewolking zó laag hing dat bezichtigen geen zin had, of dat het zó hard regende, dat wij het voor gezien beschouwden. Maar ook bij Rotarua, waar vulkanische activiteiten hete poelen in verschillende kleuren veroorzaakt heeft, werkte het weer door de hevige regenval niet mee, zodat de, normaal heldere kleuren vervaagd waren door het vele modderwater wat er de avond ervoor ingestroomd was. We hadden gelukkig wel regenkleding bij ons, zodat we zo weinig mogelijk ons door het weer hebben laten beïnvloeden.
Zoals gezegd, hebben we eerst het zuidereiland 'gedaan'. Vanuit Singapore zijn we via Sydney op Christchurch gevlogen. Aangekomen in Christchurch hebben we eerst onze camper opgehaald en hebben toen ongeveer de dichtstbijzijnde overnachtingsplek genomen. In de anderhalve week daarna, hebben we een klokwijze trip eerst langs de oost kust naar het zuiden en dan via de westkust weer naar boven gemaakt. Omdat er van noord naar zuid een bergketen over het zuidereiland loopt, kruisen we die twee maal. Na tien dagen hebben we de veerboot genomen om van Zuidereiland naar het Noordereiland te varen in vier uur tijd. De boot meert dan aan in Wellington, de hoofdstad van NZ. Via de westkust van het Noordereiland zijn we tot halverwege gereisd, om dan 'over te steken' naar de Oostkust, via het vulkanisch gebied rond Rotarua en Hamilton, waar we vrienden bezocht hebben. Daarna hebben we het schiereiland Coromandel in het noordoosten bekeken, waarna we terug naar de westkust gereisd zijn om uiteindelijk vrijdag de camper weer in te leveren in Auckland, een nachtje in een schattig Bed-and-Breakfast te verblijven en zaterdag in alle vroegte weer op het vliegtuig 'huiswaarts' te gaan.
NZ heeft heel veel verschillende "gezichten", van erg ruig op het zuider eiland tot liefelijk mooi op het noorder eiland. Het zuider eiland is veel minder dicht bevolkt dan het noorder eiland: je kunt éinden rijden zonder een huis tegen te komen. En áls je dan een dorpje tegenkomt, is het niet meer dan een aantal huizen. Voorzieningen zijn er niet (meer?)! Je moet dus wel rekening houden met inkopen doen. Het noorder eiland is vooral in de hoofdstad Auckland, chaotisch te noemen. Het verkeer daar is één grote continue file! Op het Zuidereiland hebben we mooie kusten gezien, prachtige wandelingen gemaakt, en de fantastische bergketen, met nog verschillende gletsjers doorkruist. De rust was weldadige balsem voor onze overprikkelde zintuigen (tsjonge, wat ís het hier toch druk en lawaaierig in Singapore!), maar toch miste ik er een vorm van gezelligheid. Australië heeft gebieden die nog veel verlatener zijn, maar als je daar een nederzetting passeert, is er ook gelijk "reuring"! De plaatsnamen in heel NZ zijn óf Engels (Christchurch, Oxford, Cambridge, New Plymouth etc. óf Maori namen zoals bijv. Kaikoura (niet te verwarren met Papakura), Pipiriki (niet verwarren met Tikitiki, Punakaiki, Paekakariki, Ahititi, Katikati of Kerikeri). Of wat dacht je van Ngaruawahia, Whaikouaiti of het Geo-thermische park bij Whakarewarewa? Namen die wij nauwelijks kunnen uitspreken, laat staan dat ik er ook maar enigszins een geheugen voor heb. Ook dát maakt natuurlijk, dat we 's middags soms niet meer weten, waar we 's ochtends waren. Maar zoals gezegd: erg veel natuurschoon, erg veel mogelijkheden tot het maken van schitterende wandelingen (meerdaagse 'trekkings' zijn ook erg populair), maar opvallend weinig Fauna. Vogeltjes zijn er wel, maar spaarzaam. Zoogdieren (van origine heeft NieuwZeelands geen zoogdieren): alleen maar dode Possums langs de weg. Éen enkel egeltje gezien en zo nu en dan een Weka, een loopvogel zo groot als een kip. Met een kleine honderd Pukeko's ( een groot waterhoenachtig beest) houdt het wel zo'n beetje op. Er is wel veel vee en dan ook veel vee in één wei. Als ik moet schatten, heeft een koe in de wei hier gemiddeld zo'n 50 -100 m2, een schaap minder. En dát terwijl er weiland genoeg is. Maar we hebben ons laten vertellen, dat dat een gezondere manier is, omdat je een weiland op deze manier een korte tijd laat begrazen (en dus bemesten) en dan een aantal weken niet, zodat de kans op schimmels en ongedierte door voortdurende bemesting kleiner is. Maar het maakt op ons een vreemde indruk. Het noorder eiland is drukker, niet zo ruig, maar wel een aantal grote vulkanen, maar liefelijker. De filmcyclus van "de ban van de Ring" is in NieuwZeeland opgenomen. In het zuiden de scenes van Mount Doom en Mordor, maar "de Gouw" ligt op het noorder eiland. De filmset kun je bezoeken voor $85,- pp maar dat geloofden we wel, ook al gezien de omstandigheden van ondergelopen gebieden op dit moment. En we hadden genoeg over om wél te bekijken. Vanwege het jaargetijde is er niet veel bloei meer te bekennen, maar wat ik fantastisch vind zijn de vele grote pollen papagras die bermen en heuvelhellingen bestrooien met witte plekken.
Conclusie: Nieuw Zeeland is een mooi land met veel verschillende gezichten. Mooi wandelland, prima klimaat voor mensen die niet van hitte houden. Veel bezienswaardigheden, maar verschrikkelijk ver weg! De reis naar Singapore was al ruim ver genoeg!
Geniet nog van de mooie plaatjes die ik hierbij doe. (De 'mooiste' heeft Hans al op Facebook gezet - jammer voor diegenen die geen FB hebben).